Eentonig en veel meer.

11 september 2019 

Dagafstand: 100.94 km

Totale afstand: 7258 km

Goed op tijd vertrokken want vandaag fietst ik tot in Châlons-en-Champagne .

In het dorpje Luyèeres net buiten Troyes hebben ze de zijkant van de weg mooi versierd.

Hier is wel al een mens op leeftijd.

Soms een klein dorpje maar voor de rest grote velden en weinig bossen.

Juist voorbij het dorpje Trouans zag ik een grote zaak waar je iets kon eten en drinken.

Van ver dacht ik dat het een winkel van huishoudartikelen was, tot ik de opschrift kon lezen " Restaurant - Grill -Sandwiches". Ik daar binnen het bleek een grote kantine te zijn  waar de militairen van de grote kazerne een beetje verder de voornaamste klanten waren.

Er was op twee bejaarden na niemand aanwezig. De uitbater een oud militair was ook een hele goede verteller.

En als hij wist dat ik Belg was moest hij snel op zoek gaan naar foto's van Belgen die onlangs nog een feestje hadden gegeven. Alsof ik alle Belgische militairen zou kennen.

Ik had daar een sandwiches Amerika besteld, ik heb s'avonds niet moeten koken. Een grote sandwiches met daar tussen gehakte biefstuk , sla tomaten en frietjes. 

Boven en langs de toog hadden de bezoekers van alles opgehangen, zoals stickers, badges, vreemd geld , mutsen enz.. typisch een militaire kantine .

Als ik mij niet vergis is de badge hier boven van een Belgische eenheid, uit Heverlee.

Even verder deze Amerikaanse tank als monument. Het dorpje aan het oefenterrein had een toepasselijke naam , Mailly- le -Camp.

En eenmaal het dorpje voorbij, juist een open vlakte geen bomen, niets, alleen velden en de weg.

In een volgende dorp alles heel vervallen, en op het kerkje die dringend moest opgeknapt worden deze herdenkingsplaat van Jeanne d'Arc.

En na het dorp juist, of toch niet helemaal, aan de horizon stond een "ja knikker" ik had er al een paar gezien en vroeg mij af waarvoor ze dienen. In de omgeving zijn wel een paar grote opslagplaatsen van brandstof, het kan zijn dat de "knikkers" dienen voor de brandstof door de pijpleidingen te pompen.

En hier doen de windmolens hun werk in de open vlakte.

Van de open vlakte duik ik zomaar de stad binnen Châlons-en-Champagne. Wat mij persoonlijk direct opvalt zijn de vele inwoners van vreemde origine. Niet dat het mij stoort maar het is raar dat er zo een concentratie is in sommige steden.

De kathedraal die kan ik zomaar niet passeren, mooie houten kruisweg, iets in die aard was ik al eens tegen gekomen.

Klassieke glasramen waardoor de kathedraal een beetje somber aanvoelt.

Heel opvallend ook, de kathedraal was niet proper, duiven pluimen en uitwerpselen en heel rommelig.

Vier verschillende soorten stoelen door elkaar naast de banken, allee dat kan toch niet . Er was opvallend weinig te zien van kunstwerken.

De buitengevel prachtig geheel, maar van kortbij zag links en rechts planten groeien tussen de stenen van de toren. En ook de vele duiven.

Het monument voor de slachtoffers van WO I en WO II dat was wel mooi, jammer dat ik het zo moeilijk kon fotograferen.

De stad heeft wel een paar mooie pleinen met de nodige terrasjes, hier het plein voor het stadhuis.

Naast de kathedraal is er ook een basiliek met zijn twee ongelijke torens.

Een groots mooi gebouw en alles was er proper wat een verschil.

aan een zijde was er boven een gaanderij waar je mooi het gewelf ziet.

Dit kleine drieluik was wel prachtig .

Hier een beetje uitleg over het drieluik.

Hier de basiliek van de andere zijde gezien met een mooi verzorgd rond punt.

Maar dit rondpunt krijgt de eerste prijs van deze stad, mooi hoe die hagen/ struiken gesnoeid zijn.

Bij het verlaten van het centrum richting camping moest ik langs een mini "Arc de triomphe " 

De camping was op het eerste zicht niet slecht. S'avonds was ik op het terras van de kiosk gaan zitten, ja alleen daar was er traag internet.

Het onthaal was al gesloten en er kwamen heel wat mensen binnen van vreemde nationaliteiten.

Het waren zeker geen toeristen, maar arbeiders die daar een tent hadden staan.

Een beetje later was er zelfs overleg op het terras tussen een paar gure types in verband met werkverdeling, ik denk dat het een soort werk ronselaars waren.

Het waren Polen en iemand uit de Balkan zeker geen Fransen , en maar palaveren over hoeveel man voor dat werk enz...

Het grappige was niemand sprak dezelfde taal, het was een mengelmoes van Engels, Duits ,Pools , Frans, maar ze zijn er uitgeraakt.

Het internet was zo traag dat ik alle tijd van de wereld had om te luisteren, maar na een hele tijd heb ik het opgegeven en ben ik gaan slapen.

 Morgen opnieuw een nieuwe fietsdag en op het eerste zicht een beetje meer heuvels dan vandaag en HOPELIJK deftig internet.

De groetjes.