Door bos en weiden.

04 september 2019

Dagafstand: 110.05 km

Totale afstand: 6628 km

De camping deze avond is noodgedwongen Marsac.

Van de natuurcamping snel opnieuw de weg gevonden, het was lekker fris.

De koetjes zijn nog aan het wakker worden. Dat zal ik de ganse dag zien koeien, in alle mogelijke groottes maar in één kleur het Limoges bruin.

Deze boom heeft wel heel speciale vruchten, waarschijnlijk van de apenboom familie.

Het zijn nogal" appels" Hoe zouden de vruchten noemen, apenboomappels of zo iets.

Mooie straatlantaren, gemaakt uit rood koper, misschien niet zo goed te zien maar sommige waren net opgeblonken of vernieuwd. Natuurlijk de mooist lampen waren moeilijk te fotograferen.

Het landschap verveelt nooit, alleen het is vandaag alleen bos en weiden. 

Hier hebben ze alvast de inrit al gemaakt voor wat er nog moet komen. Kasteel, huis of gewoon een koeienstal.

De dolmen van Pouyol, ik dacht ik zal mij maar gedragen als ik naar de dolmen ga , want zie dat ze mij ook zo een graf bezorgen. Ligt daar maar in je graf met al die stenen er bovenop. Ik had in feite wel iets indrukwekkend verwacht, de rotsen zijn met moeite 1.5 meter hoog.

Het kleine dolmje vooraan heb ik een beetje hoger gemaakt, drie stenen op elkaar dat was niets hé. (ja het kind in mij kwam terug naar boven).

Einde lijk toch buiten het bos geraakt, hier het begin van het stadje Sint Léonard-de-Noblat. Foto genomen vanop de "Pont-de-Noblat"

Hier boven op het historisch brugje.

Om in het centrum te geraken was er een klim van 1.5 km tot 7% nodig, maar het was de moeite.

Hele gezellige straatjes en pleintjes. De kerktoren mag er best wezen.

De rest van het kerkgebouw vind ik maar een samenraapsel van van alles en nog wat.

Wel een mooie doopvont in één van de bijgebouwen. 

Nog een mooi gebouw bij het buiten rijden van het stadje.

In het stadje terwijl ik een geldautomaat aan het zoeken was werd ik aan gesproken door een Belg.

Vriendelijke meneer uit het Brusselse, nogal nen babbelaar , maar toch gezellig iets gedronken op een van de vele terrassen.

Zoals velen ging hij ook te voet van Vézeley naar St Jean Pied de Port.

Even buiten het stadje, even achterom kijken en een beetje verder twee peren geplukt, niet voor vertellen.

Brug juist voor Châtelius- le - Marcheix , een brug betekend dikwijls gedaan met dalen, vanaf nu is het klimmen.

Iets meer dan een kilometer verder was ik boven en kon ik beginnen zoeken naar een camping.

Want de camping in Châtelius-le-Marcheix was reeds dicht, dus maar verder naar de camping van Marsac.

Aan de camping aangekomen was daar niemand, een papier met een paar telefoon nummers en het reglement dat was er.

Na een drietal telefoontjes toch iemand aan de lijn en er zou iemand langs komen.

Het was ondertussen al goed 19.00 uur gepasseerd. Uiteindelijk is er een dame langs gekomen voor de 7.72 euro in ontvangst te nemen.

Ondertussen had ik ontdekt dat er nog een wandelaar zijn tentje had opgeslagen, aan de andere zijde van de camping.

Met twee op een camping, en het sanitair was in orde.

Nog een goede nachtrust en de groetjes.