De hoogste bergpas van deze reis overwonnen.

20 augustus 2019

Dagafstand: 65.58 Km

Totale afstand: 5132 Km

De camping van vandaag is in Segovia. Opnieuw niet goedkoop, 20.70 euro.

Ik heb toch altijd pech, gisteren zo een grote camping , plaats met hopen en op nog geen 10 meter komt een opa met zijn kleinzoon hun tent opstellen.

Als ze zich normaal gedragen is dat geen probleem, maar lawaai tot 02.00 uur deze nacht.

Ofwel scheelde er iets aan de kleinzoon van 10 jaar, of aan de opa, of aan alle twee.

Om twee uur s'nachts liedjes mee zingen die ze afspeelden met de gsm, je moet het maar doen hoor.

Jammer dat ik geen Spaans ken of ik was in mijn Spaanse kolere geschoten.

Ik had wel een binnen pretje, gisterenavond is het beginnen regenen, ja goed gelezen REGENEN. Opa en kleinzoon hun spullen lagen allemaal buiten, alles lekker nat. Dat was hun straf.

Om 09.15 uur ben ik de camping buiten gereden.

Plaats genoeg.

Daar juist achter mijn fiets die blauwe tent, daar slapen ze.

Het was vandaag een vlakke aanloop op niet verharde wegen. 

Maar het kon niet blijven duren. Voor naar het dorpje Cercedilla te fietsen moest er al aardig geklommen worden. 1200 meter hoog ligt het dorpje .

De uitgedroogde  wandelaar. Jammer dat er geen uitleg vermeld stond.

Nog meer jammer net buiten het dorpje ging het eerst nog een beetje naar beneden alvorens ik aan de klim van de dag kon beginnen.

Het ging wel vlotjes naar boven, 7% stijgingspercentage is vlot te doen. daarna 8% en de laatste kilometer 10%.

Na een paar kilometers kwam ik dit kerkje ,kapel tegen maar alles was hermetisch afgesloten.

Geen kaarsje op de goede afloop.

Boven op de top van de pas 1860 meter, mooi zicht is het niet bepaald, de ski pisten zijn klaar.

Alleen nog de sneeuw.

Deze kant ga ik naar beneden, jammer het wegdek was in slechte staat, en op sommige plaatsen was het wel erg steil, met haarspeldbochten. 30 a 35 kilometer per uur is nog altijd niet slecht. Mijn nieuwe remblokjes achteraan hebben zich direct kunnen bewijzen.

Beneden in een mooi dorp terecht gekomen: La Granja  de San Ildefonso. Mooi kasteel met prachtige tuinen.

Recht tegenover het binnenplein van het kasteel.

Het is een tamelijk groot domein, deze dreef is toch een paar honderd meter lang.

Een deel van het park is opgedeeld in allemaal kleine tuinkamers met heel wat beelden.

Achterzijde, bloemen en fonteinen.

éénmaal inzoemen mag wel hé.

Moeilijk te zien op de foto, het is een lange rij fonteinen tegen de helling op.

ééntje 

Nog eentje, jullie hebben geluk dat de batterij van het fototoestel leeg was of er waren er nog zeventien fonteinen gevolgd.

Neen dit is geen fontein , het beeld staat naast de trappen. vanaf hier zijn de foto's genomen met de gsm.

Nog een mooie dreef die uitkomt op een vijver.

Het laatste beeld uit het park.

Gezellig straatje in het dorp.

Het was de moeite om er door te rijden.

Ze zijn er ook heel streng. Ik stond met mijn fiets aan de toegangspoort van het park en vroeg of ik te voet snel een foto mocht nemen.

Dat kon niet met de fiets, ik kon mijn fiets parkeren bij de auto's en daarvoor moest ik drie straten omrijden.

Een toeriste die in de nabijheid stond, stelde voor even op de fiets te passen, maar neen geen fiets aan het park en ik kon vertrekken.

Toch maar de drie straten omgereden, en het was de moeite waart.

En met dit gelukkig gevoel ga ik slapen, dat mensen elkaar willen helpen ook al zijn we totaal onbekenden voor elkaar.

 Maar de feeks aan de poort Grrrrrrrrr.